Carlos Morago

De Spaanse schilder Carlos Morago schildert lege kamers. Soms plaatst hij een zetel, er zijn geen personages. Vaak staat er een deur halfopen … raden wat daarachter gebeurt.

Zijn ruimtes hebben geleefd. Er is sleet op de wanden. Er zijn vlekken op de deurstijlen, wie heeft die aangeraakt? Maar telkens is er een doorkijk, een raam , een zicht op een tuin. Het gebeurt dat je alleen uitkijkt op een dode muur, het zeer realistische doek wordt zo gewoon abstract.

Zijn schilderijen stemmen rustig. Ze ademen de melancholie van het voorbije en ondertussen toch verder dobberende leven. Je voelt een sfeer van Vilhelm Hammershøi en de betoverende soberheid van Pieter Saenredams’ zeventiende eeuwse kerkinterieurs.