Een wereld die zich slechts beetje bij beetje prijsgeeft, of zelfs niet. Waar doordachte compositie samengaat met ontbindende en zich ophopende vormen. Een kleurenpalet van dominerend blauw over roze, groen en hier en daar een andere des te ingrijpender toets.
In de schilderijen van Evelien Hiele (°1984, BE), meestal klein, versmelt realisme tot dynamische abstractie. Ze tonen en verbergen, zijn zo uitermate boeiend en vol mysterie.
Er is een fascinatie voor mensen in groep. Een optocht van betogers met vlag in een smalle straat vervloeit tot veelkleurige flarden beschaduwde verf, een meute waarin je vergaat, oplost tot een onduidbare massa. Het geweld van deze vlekkerige vormen wordt vaak ingetoomd door één enkel monochroom blauw of roze vlak of een stuk maagdelijke canvas.
Bij Evelien Hiele lees je op haar doeken het voortdurende zoeken tussen het wilde van de verf en de harmonie van de compositie.
“In the paintings of Evelien Hiele (°1984, BE), mostly small, realism fuses into dynamic abstraction. They show and hide, are extremely fascinating and full of mystery. A world that only reveals itself little by little, or not... Where well-considered composition goes hand in hand with decomposing and accumulating forms.
There is a fascination for people in groups. A procession of demonstrators with flags in a narrow street turns into multicoloured patches of paint; a crowd in which you perish...The violence of these blotchy shapes is often curbed by a single monochrome blue or pink surface or a piece of pure canvas. The paintings of Evelien Hiele can be seen as a continuous search between the wildness of the paint and the harmony of the composition.”
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
